
Toen mij een poos geleden de homo-emancipatienota van minister Plasterk onder ogen kwam, viel mij direct de eerste voetnoot op:
“Met de term ‘homo’ of ‘homoseksuelen’ wordt in deze nota bedoeld: lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuele mannen en vrouwen en transgender personen, tenzij dit anders in de tekst is aangegeven.”
Huh? Homo als ‘stoffer-en-blik-term’ voor al wat queer is? Moet de nota zo leesbaarder worden, misschien? Zijn de kosten van drukinkt en papier in overweging genomen? Goed, het gemak dient de mens, of in dit geval de homo, want die hoeft niet in elke anderhalve zin de vertaalslag te maken naar zijn eigen identiteit. En in het voorbijgaan even te checken of hij inderdaad ook ‘bedoeld’ is. Ver over de helft van het pakket kwam transgender als identiteit voor het eerst ter sprake en bleek, dat het treurig gesteld is met de kennis die daarover op het ministerie voorhanden is.
Gisteren is die nota besproken in de Tweede Kamer. Ik was er niet bij, maar las een verslag in de on-line versie van de GayKrant. Daarin struikelde ik over de volgende ‘kwinkslag’:
“Er zijn homo’s die het al tijdens de geboorte ontdekken, ze kijken over hun schouder en denken: daarin wil ik nooit meer terug.”
Afgezien van de verbijsterende smakeloosheid van deze uitspraak, werd mij ook uit de contekst één ding overduidelijk: als minister Plasterk het over homo-emancipatie heeft, strekt zijn voorstellingsvermogen zich niet uit tot vrouwen en transgenders. Hij voelde zich kennelijk erg op zijn gemak en met mannen onder elkaar. Hoewel ik me niet kan voorstellen, dat iedere homo er blij mee is zijn kijk op seksualiteit gereduceerd te zien tot een ding, waar je al of niet “in terug” wilt. Laat ik zeggen dat ik me slecht op mijn plek voelde, daar achterop zijn janplezier, waar ik voor het gemak ook ‘gewoon homo’ ben en me zwijgend de seksistische grappen en grollen van die man op de bok moet laten welgevallen.
Niet zwijgend, dus.
Er moet heel wat gebeuren, voordat ik mijn emancipatie toevertrouw aan een minister, die mij stelselmatig over het hoofd ziet.
Het was een teleurstellend gebeuren daar in Den Haag. Zeker voor transgenders. Een aantal Kamerleden begreep iets van de sores van m.n. de transseksuele medemensch. Een stelde ook boudweg dat de sterilisatie-eis achterhaald was en meteen weg moest. Mooi.
Alleen de minister zat daar toch enigszins kwezelig wanneer het over ons ging. Hij is duidelijk misgeïnformeerd. En wij doen maar weer ons uiterste best om hem nu er een tweede ronde komt, duidelijk te maken dat er een hoop moet gebeuren en dat er wel degelijk al een hoop bekend is.
Wat mij betreft: we’ll nail the bastards. en als we er nog niets door krijgen nu: ze zijn zeker niet van ons af.
Nu ik er weer over schrijf ben ik opnieuw behoorlijk boos.
Ik ben een groot voorstander van het zoeken van aansluiting bij de holebi-beweging, en als homo de ‘stoffer-en-blik-term’ wordt voor OSM, dan kan ik daar ook mee leven. Maar het moet er niet toe leiden dat wij onzichtbaar worden en dat belangen en noden van deelgroeperingen tot ondergeschoven kindjes worden. Anders moet er maar een ‘transgender-emancipatienota’ komen, waarin de belangen van travestieten, transgenders en transseksuelen niet met elkaar verward worden.
Een ‘transgender-emancipatienota’ vind ik een goed idee, daar kan ik mee aan de slag…
Dat klinkt strijdbaar, atrgrrl :-)! Ik wil wel meedoen…
Hoi Janiek,
ik was er – helaas ? – wel bij. Ook bij de tweede, zo mogelijk nog teleurstellender tweede termijn. Wat een flutvertoning van onkunde, slordige afhandeling van vragen, stom geklets over transgenders voor zover er al geklets was.
H o p e l o o s !
Als reactie probeer ik – los van trage vergaderende maar onzichtbare organisaties en dus op basis van een grass roots aanpak – maar een duw te geven tegen transgender emancipatie. Zonder dat hoeven we niets van de politiek te verwachten.
De politiek kan echter wel wat van ons verwachten als het aan mij ligt. Zo heb ik behoorlijk veel zin om de dames en heren politici maar eens een jaartje structureel lastig te vallen met de problemen waar transgenders voor gesteld worden.
http://transaktie.wordpress.com dus. En nu maar aan de slag en lawaai maken.
groetjes,
Alice
Inmiddels is er wel goed nieuws over de sterilisatie-eis. Wat me ook verbaast, als hij inderdaad in de kamer gezegd heeft, dat het hem toch wel heel erg lijkt voor een kind om een vader te hebben die vrouw is of een moeder die man is.
Ik wens je succes met je individuele aanpak en zal je steunen, telkens als we niet té verschillend en ook niet helemaal hetzelfde denken ;-).
Trangender emancipatienota… die kunnen we natuurlijk prima opstellen en met de nodige publiciteit wereldkundig maken. Kwestie van lekker veel lawaai maken. Maar dan wel pas als ik weer op de been ben hoor!
[…] berichten melden bovendien dat de term aldaar gebruikelijk is voor iedereen die hier “gewoon homo” moet mogen zijn. Dat is in het verleden wel vaker geprobeerd, als we Wikipedia mogen geloven. In […]